22 یَهودا اِسْکَریوتیا نه، دومی یَهودایا جُست کرت: ”او هُداوند! چێا وتا په ما زاهرَ کنئے بله په جهانا زاهرَ نکنئے؟“
پیلیپُس، بَرتولوما، توما و مالیاتگیرێن مَتّا، هَلْپیئے چُکّ آکوب، تَدّا،
اَنْدْریاس، پیلیپُس، بَرتولوما، مَتّا، توما، هَلْپیئے چُکّ آکوب، تَدّا، سَرمچارێن شَمون و
آکوبئے چُکّ یَهودا و یَهودا اِسْکَریوتی که رَندا ایسّایی دْرۆهگی و دژمنانی دستا دئیگی اَت.
نیکودیموسا گوَشت: ”چۆن بوتَ کنت که رُستگێن مردمے پدا چه ماتا پێدا ببیت؟ بوتَ کنت که آ، ماتئے لاپا برئوت و پدا پێدا ببیت؟“
نیکودیموسا گوَشت: ”اے چۆن بوتَ کنت؟“
جنێنا گوَشت: ”او واجه! ترا په آپئے کَشّگا ڈۆل نێست و اے چات جُهل اِنت، چه کجا زِنداپَ کارئے؟
نون یَهودیان په جێڑه و دَپجاک وتمانوتا گوَشت: ”اے مرد چۆن وتی جسم و جانا دنت که ما بوَرێنی؟“
اے هبرانی اِشکنگا رند آییئے بازێن مُریدێا گوَشت: ”اے گرانێن هبرے، اِشیا کئے مَنِّتَ کنت؟“
وهدے شهرا رَستنت، هما بُرزادی بانا شتنت که پێسرا همۆدا بوتگاَتنت. اے مُچّیئے مردمانی نام اِش اَتنت: پِتْرُس، یوهَنّا، آکوب، اَنْدْریاس، پیلیپُس، توما، بَرتولوما، مَتّا، هَلْپیئے چُکّ آکوب، سَرمچارێن شَمون و آکوبئے چُکّ یَهودا.
چه آکوبئے برات، ایسّا مَسیهئے هِزمتکار، یَهودائے نێمگا، په هما گْوانک جتگێنان که هُداێن پتا دۆست اَنت و په ایسّا مَسیهئیگی گۆن شَرّێن پهرێزے دارگ بوتگاَنت.