بله اگن پتئے کارانَ کنان، تُرے منی سرا ایمانَ نئیارێت، منی کارانی سرا ایمان بیارێت، تانکه شما سَرپد ببێت و بزانێت که پت منی دل و درونا اِنت و من پتئے دل و درونا آن.“
باوَرَ نکنئے که من پتئے دل و درونا آن و پت منی دل و درونا؟ اے هبران که گۆن شما گوَشان منی نهاَنت، هما پتئیگ اَنت که منی دل و درونا اِنت. هما اِنت که اے کارانَ کنت.
من چه اِد و رند جهانا نمانان. اے مردم اَنگت جهانا ماننت و من تئیی کِرّا کایان. او پاکێن پت! گۆن وتی هما نامئے زۆرا که تئو منا داتگ، اِشانی نِگهپانیا بکن که اے یکّ ببنت، هما پئیما که من و تئو یکّ اێن.
منی سیاد آنْدْرونیکاس و یونیاس که منی همراهیا بندیگ اَتنت سلام سر کنێت. کاسِدانی نیاما آ، ارزشمند و نامدارێن چِهرگ اَنت و چه من و پێسر، مَسیهئے باورمند بوتگاَنت.
من مَسیهئے همراهیا سَلیب کشّگ بوتان. نون اے مردم که زندگ اِنت، اے من نهآن، مَسیه اِنت که منی تها زندگ اِنت. اے جسمی زندگی که منا هستاِنت، منا هُدائے چُکّئے سرا باور کنگئے سئوَبا هستاِنت که هماییا منا دۆست داشتگ و وتی جندی په من نَدر کرتگ.