چه اے هبرا بێهئیال مبێت که من گۆن شما گوَشتگ: ’گُلام چه واجها مسترَ نبیت.‘ اگن آیان منا آزار داتگ، شمارا هم آزارَ دئینت. اگن منی هبرِش زرتگ، شمئے هبرا هم زورنت.
بله منَ گوَشان زلوری اِنت که من اِپاپْرۆدیتوسا پدا شمئے کِرّا دێم بدئیان که آ، منی برات و همکار و همکۆپگێن جُهدکار و شمئے کاسِد اِنت که شما په منی زلورتانی پوره کنگا دێم داتگ.