1 چه سَرگوَزئے ائییدا شَش رۆچ پێسر ایسّا بئیتاَنیایا شت که ایلازَرئے لۆگ همۆدا اَت، هما ایلازَر که ایسّایا چه مُردگان زِندگ کرتگاَت.
گڑا ایسّایا آ یله کرتنت و چه شهرا ڈنّ در آتک و بئیتاَنیائے مێتگا وتی شپی رۆچ کرت.
گڑا ایسّا اورشَلیما آتک و مزنێن پرستشگاها شت. اۆدا، آییا پرستشگاهئے چارێن کُنڈانی هر چیزّ چارت. بله بێوهد اَت، پمێشکا گۆن وتی دوازدهێن مریدان بئیتاَنیایا شت.
رَندا، ایسّایا مرید تان بئیتاَنیائے نزّیکّا برتنت و دست بُرز کرت و په آیان نێکێن دْوایی لۆٹت و برکت داتنت.
آ شهرا، یکّ بدکارێن جنێنے هستاَت. وهدے سَهیگ بوت که ایسّا اے پَریسیئے مهمان اِنت، سِنگمَرمَرێن اَتردانێئے تها، اَتری زرت و همۆدا شت.
ایلازَر نامێن مردے ناجۆڑ اَت. آ، مَریَم و آییئے گهار مَرتائے مێتگ بئیتاَنیائے مردمے اَت.
چه اے هبران و رَند، ایسّایا گۆن بُرزێن تئوارے گْوانک جت: ”ایلازَر! در آ.“
هما مُردگ که دست و پادی کَپنا پَتاتگاَتنت و دێمی دَزمالێا پۆشتگاَت، ڈنّا در آتک. ایسّایا گوَشت: ”پَچی کنێت، بِلّێتی که رئوت.“
یَهودیانی سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت و بازێن مردمے چه مُلکئے سجّهێن هَند و دَمگان اورشَلیما آتکگاَت که چه ائییدا پێسر پاکیزگیئے رسمان پوره بکننت.
اے دگه رۆچا، هما مزنێن رُمب که په ائییدا آتکگاَت، وهدے اِشکُتِش که ایسّا اورشَلیمئے راها اِنت،
هما مردم که ائییدا په پرستشا اورشَلیما آتکگاَتنت، آیانی تها لهتێن یونانی هم مان اَت.
بازێن یَهودیے سهیگ بوت که ایسّا همِدا اِنت. مزنێن رُمبے آتک و مُچّ بوت. تهنا ایسّائے سئوَبا نئیاتکنت، ایلازَرئے چارگا هم آتکنت که ایسّایا زندگ کرتگاَت.