نون اِساکا بَلاهێن لَرزَگے جانا کپت و گوَشتی: ”گڑا آ کئے اَت که شکارے جت و په من آورتی و من تئیی آیگا دمانے پێسر وارت و آییارا برکت دات؟ و اَلّم آییا برکتَ رسیت.“
چه وتی دلا اے هبرا در بکنێت که ’ما اِبراهێمئے نَسل و اۆبادگ اێن.‘ من شمارا گوَشان که هُدا چه اے سِنگ و ڈۆکان هم، په اِبراهێما چُکّ و اۆبادگ پێدا کرتَ کنت.