شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که منی هبرا بِشکنت و منی دێم دئیۆکئے سرا ایمان بیاریت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت و هچبر مئیاریگ کنگَ نبیت، بزان آ چه مَرکا گوَستگ و زندا سر بوتگ.
پمێشکا هر وڑێن پَلیتی و سجّهێن بدیان چه وت دور کنێت و په بێکِبری و نَرمدلی، هما گال و هبران دلا بدارێت که شمئے دل و جانا نادێنگ بوتگ و شمئے رَکّێنگئے واک و توانی هست.
بَهتاور و پاک و پَلگار اَنت هما که اے ائولی جاه جنگا شریکَ بنت، دومی مرکا آیانی سرا هچّ اِهتیار نێست و آ، چه هُدا و مَسیهئے نێمگا دینی پێشوا جۆڑَ بنت و گۆن مَسیها تان هزار سالا هُکمرانیَ کننت.