چێا که گُنهکارێن تَب و سَرِشتئے واهَگ پاکێن روهئے هِلاپ اَنت و پاکێن روهئے واهگ گُنهکارێن تَب و سَرِشتئے هِلاپ اَنت. اے گۆن یکدومیا جنْگا اَنت و پمێشکا شما آ کارانَ نکنێت که کنگِشَ لۆٹێت.
نون هُدا، که سجّهێن رهمتانی مالک اِنت و شمارا چه مَسیهئے راها دێم په هما اَبدمانێن شئوکتا گْوانکی جتگ، شمئے کمّێن سکّی و سۆرێئے سگّگا رند، شمارا نۆکسرا توانَ دنت، مُهر و مُهکمَ کنت و پایداری و زۆرَ بَکشیت.