Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




آکوب 2:14 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

14 او براتان! بے کار و کِردا، تهنا گۆن باوَرمندیئے گپّ و هبرا، کَسێا چے سوتّ و پائدگے رسیت؟ اے پئیمێن باوَرمندی، چۆن آییا رَکّێنتَ کنت؟

Вижте главата копие




آکوب 2:14
31 Кръстосани препратки  

پمێشکا شمارا گوَشان، اگن شمئے پهرێزکاری و شَرکِردی چه پَریسی و شَریَتئے زانۆگرانی کِردا گێشتر مبیت، هچبر آسمانی بادشاهیئے دروازگا پُترت نکنێت.


آییا پَسّئو دات: ”اگن کَسێا دو جامگ هست، یکّێا هما کَسا بدنت که آییا هچّ نێست و اگن کَسێئے کِرّا وَرد و وراک هست، آیان هم بهر بکنت.“


بله کَسے که منی هبران گۆشَ داریت و آیانی سرا کارَ نکنت، هما مردمئے پئیما اِنت که لۆگی بے بُنرِدا بست. وهدے هار و هیرّۆپ آتک، لۆگ هارا مَلِّت، کپت و پهک وئیران بوت.“


هُدایا مئیگ و آیانی نیاما هچّ پرک و پێرے نه‌اِشت، وهدے آ باوَرمند بوتنت، هُدایا آیانی دل هم پاک و پَلگار کرت.


شَمونئے جِند هم باوَرمند بوت و پاکشۆدی‌ای کرت و هر جاگه پیلیپُسئے همراهَ بوت. چه دیستگێن اَجَبَّتێن نشانی و مۆجزهان هئیران و هَبَکّهَ مَنت.


ترا اے هِزمتکاریا هچّ بهر و وَنڈے نێست، چێا که تئیی دل گۆن هُدایا تچک و راست نه‌اِنت.


بُرُّک و سُنّتا هما وهدا اَرزش هست که شَریَتا برجاه بدارئے بله اگن شَریَتا بپرۆشئے گڑا بزان سُنّت کنگ نبوتگئے.


او براتان! شما گْوانک جنَگ بوتگێت که آزات ببێت، بله چۆ مبیت که اے آزاتی په شمئے گُنهکارێن تَب و سَرِشتا مۆهے ببیت. اِشیئے بدلا په مِهر یکدومیئے هِزمتا بکنێت.


چێا که ایسّا مَسیهئے راها سُنّت بئیگ و نبئیگئے مانا یَکّ اِنت، تهنا هما ایمانا مانا هست که چه مِهرئے راها وتا زاهِرَ کنت.


ما وتی هُداێن پتئے دێما مُدام شمئے باوَرمندی کاران و پُرمِهرێن زهمتان و سَگّ و برداشتا یاتَ کنێن که آیانی سرچمّگ هما اُمێت اِنت که شمارا مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے سرا هست‌اِنت.


اے هُکمئے مکسد مِهر اِنت که چه سپاێن دل و پاکێن زمیر و دل‌سِتکێن ایمانێا پێدا بیت.


چێا که جسمی تَمرین بێپائدگ نه‌اِنت، بله هُداتُرسیئے پائدگ هر هسابا باز اِنت که په انّوگێن زندا هم هُدائے کئول و کراری گۆن اَنت و په آیۆکێن زندا هم.


اے مردمَ گوَشنت که ما هُدایا زانێن، بله آیانی کار پێشَ دارنت که آییا نزاننت. چُشێن مردم بَژّناک اَنت، ناپرمان اَنت و هچّ شرّێن کارئے کابِل نه‌اَنت.


اے گپّ راست اِنت و منَ لۆٹان که تئو اے تالیمئے سرا زۆر بدئیئے، تانکه هما مردمان که وتی اُمێت گۆن هُدایا بستگ، وتی دلگۆشا گۆن شَرّێن کاران بکننت. اے شَرّێن هبر اَنت و په هرکَسا پائِدَگمَند اَنت.


او منی دُردانگان! رَد مئوَرێت.


چه شما یکّے گۆن آییا بگوَشیت: ”په سلامتی برئو، شَرّێن پۆشاک بپۆش و لاپئے سێرا بوَر،“ بله په آییئے جسمی زلورتانی پوره کنگا هچّ مکنت، آییئے کارے شَرَّ بیت؟


نون بوتَ کنت کَسے بگوَشیت: ”تئیی کِرّا باور هست و منی کِرّا کار و کِرد. تئو وتی باوَرا بے کار و کِردا منا پێش بدار و من چه وتی کار و کِردا، ترا وتی باوَرا پێشَ داران.“


هئو! بزان، هما دابا که بے روها، جسم و جان مُرتگ، بے کار و کِردا باور هم مُرتگ.


پمێشکا وتی وسا جُهد بکنێت که گۆن شَرکِردیا وتی باوَرا مُهر و مُهکم بکنێت و همے پئیما: گۆن زانتا وتی شَرکِردیا،


Последвай ни:

Реклами


Реклами