پمێشکا ما هُدائے اے دگه کلیسایانی باورمندانی کرّا په شمئے سگّ و برداشت و ایمانا، شمئے سرا پهرَ بندێن که هر پئیمێن آزار و جنجالانی تها اێت و انگت مُهر اۆشتاتگێت.
اے چَکّاس پمێشکا کاینت که شمئے مُهر و مُهکمێن باور ایسّا مَسیهئے زاهر بئیگئے وهدا ستا کنگ و ساڑایگ و اِزّت دئیگ ببیت. شمئے باور چه زئوال بئیۆکێن سُهر و تلاها باز گێشترَ کرزیت، بِلّ تُرے سُهر چه آسا گوَستگ.