22 کَنهانئے پت هاما، وتی پت جاندرا دیست و وتی دوێن برات که ڈنّا اَتنت، هال داتنت.
کوش و مِسراییم و پوت و کَنهان، هامئے مردێنچُکّ اَتنت.
سام و یاپِتا کَباهے زرت، وتی کۆپگانی سرا اێر کرت و پُشتُکایی شتنت و وتی پتئے جاندَریاِش پۆشێنت. آیانی دێم آنگُر اَت و وتی پتئے جاندَریاِش ندیست.
گوَشتی: ”کَنهانا نالَت بات. وتی براتانی گُلامانی گُلام بات.“
آ که منی سرا ”هه، ههَ“ کننت وتی سرجهلیا هئیران و هَبَکّه باتنت.
آ که منی سرا ”هه، ههَ“ کننت، چه پَشَلیا پُشتکا کنزاتنت.
اگن تئیی برات رَدیے بکنت، برئو و مان هلوتا چه آ گناها سهیگی بکن، اگن تئیی هبری گۆش داشت، گڑا بزان ترا وتی برات رَست.
براتان! اگن شما سهیگ بوتێت که کَسے گناهئے تها کپتگ، شما که پاکێن روهئے هسابا زندَ گوازێنێت، آییا په نَرمی پدا راستێن راها بیارێت. بله وتی دلگۆشا بدار ێت که وت چَکّاسێا مکپێت.