21 همے انگورئے شرابی وارت، مَلار بوت و گِدانئے تها جاندَر بوت.
نوهئے کِسّه چُش اِنت: نوه، وتی دئور و باریگئے مردمانی نیاما پهرێزکار و بےائیبێن مردے اَت. آ هُدائے راها اَت.
نوها کِشت و کِشار بِندات کرت و انگوری باگے اَڈّی کرت.
بیاێت شرپدارێن زِندے بگوازێنێن، هما زِند که رۆچئے رُژناییا گوازێنگَ بیت، چُشێن زِندے مگوازێنێن که په ایّاشی، هنۆش و ملار، وئیلانکی، لَنڈری، پَسات و هَسَدّ ببیت.
کێنَگ، مست و ملاری، ائیّاشی و همے پئیمێن چیزّ. اَنچۆ که من پێسرا شمارا هَبردار کرتگ، انّون پدا هَبردارَ کنان، هرکَس که اے پئیمێن کارَ کنت، آییا هُدائے بادشاهیا هچّ میراسَ نرسیت.
مزناُمرێن مردێنان تالیم بدئے که گْران و سنگین ببنت، شَرپدار ببنت و داشتِش ببیت. باید اِنت آیان راستێن ایمان و مِهر و سَگّ و برداشت ببیت.
من ترا نسیهتَ کنان که چه من آسا تاپتگێن تِلاه په بها بزور تانکه هستۆمند ببئے، اسپێتێن پۆشاک په بها بزور و گوَرا کن که تئیی بێننگێن جاندری چێر ببیت و په وتی چمّان مَلَم په بها بزور و چمّان بمُش تانکه دیست بکنئے.