2 زمینئے سجّهێن هئیوان، آسمانئے سجّهێن بالی مُرگ، سجّهێن لاپکَشّ و دریائے سجّهێن ماهیگ شمئے تُرس و بیمّئے چێرا بنت. اے سجّهێن شمئے دستا دئیگ بوتگاَنت.
گڑا هُدایا مزنێن دریایی سَهدار و وڑ وڑێن دگه سَهدار اَڈّ کرت که اے، وتی تَهرئے هسابا رَم جۆڑ بوتنت و دریااِش پُرّ کرت. همے پئیما وڑ وڑێن بالی مُرگی اَڈّ کرت، آیانی جندئے تَهرئے هسابا. هُدایا دیست که اے کار شَرّ بوت.
هُدایا گوَشت: ”بیا اِنسانا وتی جندئے درۆشما اَڈَّ کنێن، وتی شِکلا که دریائے ماهیگ، آسمانئے مُرگ، دَلوَت، سجّهێن وَکشیێن هئیوان و لاپکَشّێن جانوَرانی سرا هاکمی بکنت.“
هُدایا آ، برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت، باز ببێت و زمینا پُرّ کنێت و زمینئے سرا هاکمی بکنێت. دریائے ماهیگ، آسمانئے مُرگ و زمینئے سجّهێن سُرِندَهانی سرا هاکمی بکنێت.“
هُداوندێن هُدایا چه هاکا زمینئے سرئے سجّهێن وَکشیێن هئیوان و آسمانئے سجّهێن مُرگ جۆڑ کرتگاَتنت. نون آ سجّهێنی مردئے کِرّا آورتنت تان بچاریت که بارێن مَرد آیان کجام نامان تئوارَ کنت. هر نامێا که مَردا آ سَهدار تئوار کرتنت، هما آیانی نام بوت.
نون آ راه گپتنت. هُدائے تُرسا آیانی چپّ و چاگردئے سجّهێن شهرانی سرا مان شانت و کَسّ آیانی رندا نکپت.
هُدایا نوه و آییئے چُکّ برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت و گێش ببێت و دنیایا پُرّ کنێت.
هر سُرِنده که ساهی مان اِنت، شمئے وراکَ بیت و اَنچۆ که من شمارا سبزگ داتگاَنت، نون هر چیزَّ دئیان.
هر ڈئولێن جانوَر، بالی مُرگ، مار و گۆج و دریایی سَهدار رامگ کنگَ بنت و انسانا اے کار کرتگ،