29 نون آکوبا وتی چُکّ چۆ سۆج داتنت: ”من گۆن وتی مُرتگێن مردمان هئوار بئیگی آن. منا منی پت و پیرُکانی کرّا، هما گارا کبر کنێت که اِپرون هیتّیئے ڈگارا اِنت،
بله تئو وت په اێمنی وتی بُنپیرُکانی کِرّا رئوئے و شَرّێن مزنێن اُمرێا رند کَبر کنگَ بئے.
اِبراهێما اِپرونئے هبر زُرت و هما کیمّتی تۆر کرت که اِپرونا گوشتگاَت و هیتّیان اِشکتگاَت، بزان نُگرهئے چار سد شِکِل، سئوداگرانی گیشّتگێن سَنگ و تۆرئے هسابا.
گڑا اِپرونئے ڈگار که مَکپێلَها، مَمرِهئے نزّیکّا اَت، سجّهێن هیتّیانی دێما که شهرئے دروازگا آتکگاَتنت، آ ڈگار و ڈگارئے تهئے گار و سجّهێن درچک، اِبراهێمئے مِلکَت بوتنت.
هیتّیان اے ڈگار گۆن گارا اِبراهێمارا دات که کبرِستانے بکنتی.
که وتی گارا منی کِرّا بها بکنت، هما گار که مَکپێلَها آییئے ڈگارئے گُڈّی بهرا اِنت. جاگهئے پورهێن کیمّتا چه من بگیپت که منا شمئے مُلکا کبرستانے ببیت.“
آکوب وتی پت اِساکئے کرّا مَمرِها، کِریَهاَربهئے شهرا بزان هِبرونا آتک، همۆدا که اِبراهێم و اِساکا دَرامدانی پئیما زِند گوازێنتگاَت.
وتی گُڈّی دَمی کَشّت و گۆن وتی مُرتگێن مهلوکا هئوار بوت. اِساکا شَرّێن مزنێن اُمرے کرت و پیر بوت و مُرت. آییئے مردێنچُکّان، بزان ایسّو و آکوبا آ زُرت و کبر کرت.
وهدے من سر اێر کرت و وتی پت و پیرُکانی کرّا شتان، منا چه مِسرا بر و همایانی کِرّا کبر کن.“ ایسُّپا گوَشت: ”شَرّ اِنت. اَنچُشَ کنان.“
اے اِسراییلئے دوازدهێن کَبیله اَتنت و اے هما هبر اَتنت که آیانی پتا برکت دئیگئے وهدا گۆن آیان کرتنت. هر یکّێارا هماییئے هسابا برکتی دات.
وهدے آکوبا وتی چُکّانی سۆج دئیگ هلاس کرت، نپادئے سرا وتی پادی تچک کرتنت، گُڈّی دَمی کشّت و گۆن وتی مُرتگێن مردمان هئوار بوت.
گڑا آکوبئے چُکّان هما پئیم کرت که پتا هُکم داتگاَتنت.
آکوبِش کَنهانئے مُلکا برت و هما گارا کبر کرت که مَکپێلَهئے ڈگارا، مَمرِهئے نزّیکّا اَت. اِبراهێما آ گار گۆن ڈگارا چه اِپرون هیتّیا بها زرتگاَت که کبرستانے بکنتی.