2 هُدایا شپئے اِلهامێئے تها گۆن اِسراییلا هبر کرت. گوَشتی: ”آکوب! او آکوب!“ آییا پَسّئو دات: ”جی!“
چه اے چیزّان و رند، هُداوندئے هبر الهام و شُبێنێئے تها په اِبراما آتک: ”او اِبرام! متُرس، من تئیی اِسپر آن. تئیی اِنام سکّ مزن اِنت.“
گڑا هُداوندا گوَشت: ”دلجم بئے و بزان که تئیی نَسل و پَدرێچ اَنچێن سرڈگارێا دَرامَدێئے پئیما جَهمنندَ بیت که آ مُلک آیانی نهاِنت. تئیی اۆبادَگ اۆدا گُلامَ بنت و تان چار سد سالا زُلم و زۆراکیئے آماچَ بنت.
بله شپا هُدا اَبیمَلِکئے وابا آتک و گوَشتی: ”بچار، اے جنێن که تئو برتگ، تئو اِشیئے سئوَبا مِرئے. اے سور کرتگێنے.“
اے چیزّان و رند، هُدایا اِبراهێم چَکّاسِت. گۆن اِبراهێما گوَشتی: ”اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“
بله هُداوندئے پرێشتگا چه آسمانا اِبراهێم تئوار کرت: ”اِبراهێم! او اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“
گڑا هُدائے پرێشتگا وابئے تها منا گوَشت: ’آکوب!‘ من گوَشت: ’جی.‘
گڑا هما شپا اے راز په دانیالا، شُبێنێا پدّر کنگ بوت. نون دانیالا آسمانی هُدائے ستا کرت.
پِتْرُسا تئوارے اِشکت که گوَشتی: ”او پِتْرُس! پاد آ، بکُش و بوَر.“
یکّ رۆچے نێمرۆچا رَند، کِساس ساهت سئیا، هُدائے پرێشتگے په شُبێن و اِلهامی دیست که نزّیکّ آتک و گوَشتی: ”او کُرنیلیوس!“
همۆدا شپا پولُسا یکّ مَکْدونی مردے په شُبێن دیست که اۆشتاتگاَت و مِنَّت کنان اَت که ”دریایا بگوازێن، مَکْدونیَها بیا و مارا کُمکّ کن.“
دَمِشْکئے شهرا، هَنّانیا نامێن مریدے جَهمنند اَت. شُبێن و اِلهامێا، هُداوند په آییا زاهر بوت و گوَشتی: ”او هَنّانیا!“ آییا جواب تَرّێنت: ”جی، منی واجه!“
شاوول زمینا کپت و تئوارے اِشکتی: ”شاوول، او شاوول! تئو چێا منا آزارَ دئیئے؟“