27 بله وهدے آیان ایسُّپئے گوَشتگێن هبر گۆن پتا کرتنت و آکوبا هما اَسپگاڑی دیستنت که ایسُّپا په آییئے آرگا راه داتگاَتنت، اَرواهی تازَگ بوت.
په تئو هُکم اِش اِنت که وتی براتان بگوَش: ’چۆ کنێت که په وت چه مِسرا اَسپگاڑی بزورێت گۆن، په وتی جَن و چُکّان. وتی پتا بزورێت و بیاێت.
اِسراییلا گوَشت: ”بَسّ، نون منا باور اِنت. منی چُکّ ایسُّپ اَنگت زندگ اِنت. چه اِد و پێسر که بمران، رئوان که ایسُّپا بگندان.“
مارا پدا زندَ نبَکشئے که تئیی کئوم تئیی بارگاها شادهی بکنت؟