26 گۆن وتی پتا گوَشتِش: ”ایسُّپ اَنگت زندگ اِنت. اِشیا بِلّ، سجّهێن مِسرئے هاکم اِنت.“ آکوب هُشک و هئیران بوت. آیانی سرا باوَری نبوت.
گڑا پَسے هلارِش کرت، ایسُّپئے کباهِش زرت و پَسئے هۆنان جَت.
آکوبئے سجّهێن بَچّ و جنکّ په آییئے تَسَلّا دئیگا آتکنت، بله آ تَسَلّا نبوت. گوَشتی: ”من پُرسیگا پُرسیگ مُردَگانی جهانا، وتی چُکّئے کِرّا جَهلادَ رئوان.“ و پت مُدام په ایسُّپا گرێوَگا اَت.
وهدے آ وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت، وتی سجّهێن کِسّه و سرگوَستِش آورتنت. گوَشتِش:
آیانی پت آکوبا گوَشت: ”شما منا بےائولاد کنگا اێت. ایسُّپ هم نێستاِنت و شَمون هم. نون شما بِنیامینا پچ گِرگَ لۆٹێت. اے سجّهێن کَهر منی سرا کپگا اَنت.“
بله آکوبا گوَشت: ”منی چُکّ گۆن شما نئیئیت گۆن. آییئے برات مُرتگ و بَسّ جندی پَشت کپتگ. اگن شمئے اے سپرا تاوانے برسیتی، من چه گَمانَ مِران و منی پیرێن سرئے هۆن شمئے گردنا بیت.“
چه آیان یکّێا منا یله دات و من گوَشت: ”اَلّما رسترێا وارتگ.“ چه آ وهدا تان انّون وتی چُکُّن ندیستگ.
گڑا آ چه مِسرا در آتک و وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت.
اِسراییلا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”منا اے اُمێت نبوتگ که پدا ترا گِندان، بله هُدایا تئیی چُکّ هم منا پێش داشتنت.“
بادشاها وتی لۆگئے مَستِر کرت، وتی سجّهێن مال و مِلکتئے هاکم،
وهدے هُداوندا سَهیونئے وشبَهتی پِر تَرّێنت و آورت ما پوره واب گندگا اتێن.
کاسِدان، جنێنانی هبر بے سر و بُنێن هبر زانت و باوَرِش نکرتنت.
که گوَشگا اَتنت: ”اے راست اِنت که هُداوندا جاه جتگ و په شَمونا زاهر بوتگ!“
آ، چه شادمانیا هئیران و هَبَکّه بوتنت و باوَرِش نکرت. گڑا، جُستی کرت: ”گۆن شما په ورگا اِدا چیزّے هست؟“