19 منی واجه! تئو چه وتی کَستران جُست کرت: ’شمارا پت یا برات هست؟‘
ایسُّپا سر چست کرت، چمّی وتی هَکّیگێن برات بِنیامینا کپتنت. جُستی کرت: ”اے شمئے هما کَسترێن برات اِنت که شما نام گِپتگاَت؟“ ایسُّپا گۆن بِنیامینا گوَشت: ”هُدا په تئو مهربان بات، منی چُکّ!“
پَسّئوِش دات: ”آ مردا مئیگ و مئے هاندانئے بارئوا هر چیزّئے جُست کرت: ’شمئے پت اَنگت زندگ اِنت؟ شمارا دگه برات هم هست؟‘ ما آییئے جُستانی پَسّئو داتنت. ما چۆن بزانتێن که آ گوَشیت: ’وتی براتا اِدا بیارێت‘؟“
ما پَسّئو دات: ’مارا پیرێن پتے هست و کَسترێن براتے که پتئے پیریئے رۆچان پێدا بوتگ. آ براتئے هَکّیگێن برات مُرتگ و چه وتی ماتا یکّێن چُکّ اِنت که منتگ و پت آییا سکّ دۆستَ داریت.‘