3 بله یَهودایا گۆن آییا گوَشت: ”آ مردا مارا په ترُندی هبردار کرت و گوَشت: ’اگن شمئے برات گۆن شما گۆن نبوت، منی دێما مکپێت.‘
وهدے آیان چه مِسرا آورتگێن دان وارت و هلاس کرتنت، پتا گوَشت: ”پدا برئوێت و په ما کَمّے وَرد و وراک بگرێت.“
اگن تئو مئے براتا گۆن ما راه بدئیئے، ما رئوێن و په تئو وَرد و وراکَ گِرێن،
بله اگن تئو آییا گۆن مکنئے، ما نرئوێن. چێا که آ مردا گوَشت: ’اگن شمئے برات گۆن شما گۆن نبوت، منی دێما مکپێت.‘“
بله تئو گۆن وتی کَستران گوَشت: ’اگن شما وتی براتا مئیارێت گۆن، منی دێما مکپێت.‘
نونَ زانان، من که هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگ په شما آورتگ و رسێنتگ، چه شما هچکَس پدا منا نگندیت.
آ گێشتر په اِشیا گَمیگ اَتنت که پولُسا گوَشتگاَت: ”شما پدا منا نگندێت.“ گڑا تان بۆجیگا رسێنتِش.
من مِسرئے سرڈگارا وتی مردمانی سکّی و سۆری دیستگاَنت، آیانی پریات و زاری اِشکتگاَنت، په آیانی رَکّێنگ و آزات کنگا اێر آتکگان. بیا، نون من ترا پدا مِسرا رئوانَ دئیان.‘