2 وهدے آیان چه مِسرا آورتگێن دان وارت و هلاس کرتنت، پتا گوَشت: ”پدا برئوێت و په ما کَمّے وَرد و وراک بگرێت.“
مُلک سکّ ڈُکّال اَت و
گوَشتِش: ”واجه! ائولی رندا که ما اِدا په وراکئے گرگا آتکێن،
بله یَهودایا گۆن آییا گوَشت: ”آ مردا مارا په ترُندی هبردار کرت و گوَشت: ’اگن شمئے برات گۆن شما گۆن نبوت، منی دێما مکپێت.‘
اگن تئو مئے براتا گۆن ما راه بدئیئے، ما رئوێن و په تئو وَرد و وراکَ گِرێن،
گڑا مئے پتا گوَشت: ’پدا برئوێت و په ما کمّے وَرد و وراک بگرێت و بیارێت.‘
اگن کَسے وتی سیاد و وارسانی، هاس وتی جندئے لۆگئے مردمانی هئیالداریا مکنت، بزان که آییا چه وتی ایمانا اِنکار کُرتگ و چه ناباوَرێا گَنتر اِنت.