29 وهدے آ وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت، وتی سجّهێن کِسّه و سرگوَستِش آورتنت. گوَشتِش:
گۆن وتی براتان گوَشتی: ”منی نُگرَهِش نَزُرتگاَنت، اِش اَنت منی گۆنیئے تها اَنت.“ تُرسے آیانی دلا کَپت. دێمِش گۆن یکدگرا کرت و دْرَهان و لَرزانا گوَشتِش: ”اے چِه کارے که هُدایا گۆن ما کرتگ؟“
”هما مرد که مُلکئے مستر اِنت، آییا گۆن ما په تْرندی هبر کرت و گوَشتی: ’شما اے مُلکا جاسوسی کنگا آتکگێت.‘
وهدے ما منی پتئے کرّا، بزان تئیی هِزمتکارئے کرّا پِر ترّتێن، تئیی هبرِن گۆن آییا کرتنت، منی واجه!
گڑا آ چه مِسرا در آتک و وتی پت آکوبئے کرّا کَنهانئے مُلکا آتکنت.
گۆن وتی پتا گوَشتِش: ”ایسُّپ اَنگت زندگ اِنت. اِشیا بِلّ، سجّهێن مِسرئے هاکم اِنت.“ آکوب هُشک و هئیران بوت. آیانی سرا باوَری نبوت.