من هم په راستی ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا اَنچۆ بازَ کنان که آسمانئے اِستار و تئیابئے رێک اَنت. تئیی پُشپَد وتی دُژمنانی شهرانَ گِرَنت و وتی مِلکتَ کننت و
سَرسبزیئے هپتێن سالان که مِسرئے مُلکا وَرد و وراک باز اَت، ایسُّپا شهرانی اَمبار پُرّ کرتنت. هر شهرئے کَش و کِرّئے ڈگارانی بَر و سَمری هما شهرا امبار کرت.