22 چه زِلَّها، توبالکائِن پێدا بوت که بْرنج و آسِنئے وڑ وڑێن ائوزار و سامانانی اَڈّ کنۆک اَت. توبالکائِنئے گهارئے نام نَهمَه اَت.
یابالئے براتئے نام یوبال اَت. یوبال، چَنگ و نَل جنۆکانی پت اَت.
لَمێکا گۆن وتی جَنان گوَشت: ”او آدَه و زِلَّه! منی تئوارا گۆش دارێت. او لَمێکئے جَنان! منی گپّان گۆش دارێت. یکّ مردێا منا ٹَپّیگ کرت و من آ کُشت، وَرناێن مردے که منا ٹَپّیگی کرتگاَت.
چه مردمان اے شُگرانهان بگرێت: تلاه، نُگره، بْرنج،