8 ایسُّپئے براتان گوَشت: ”تئو مئے سرا بادشاهی کنگَ لۆٹئے؟ هَکّ و دل مئے سرا هاکمیَ کنئے؟“ ایسُّپئے براتان، آییئے واب و هبرانی سئوَبا چه آییا گێشتر نپرت کرت.
چه هما وهدا ایسّوا په آکوبا کێنگ دلا داشت، هما برکتئے سئوَبا که پتا آییارا داتگاَت. دلا گوَشتی: ”منی پتئے پُرسئے رۆچ نزّیکّ اَنت. رندا وتی برات آکوبا کُشان.“
وهدے براتان دیست که پتا ایسُّپ چه ما دۆستتر اِنت، چه ایسُّپا نَپرتِش کرت و گۆن آییا مُدام زهرا زهر هبرِشَ کرت.
ایسُّپا دگه وابے دیست و وتی براتی هال داتنت. گوَشتی: ”گۆش دارێت. من دگه وابے دیستگ. اے رندی، رۆچ و ماه و یازده اِستار منا سُجده کنگا اَت.“
آیان گوَشت: ”اِنّه، منی واجه! تئیی کَستر وَرد و وراکئے گرگا آتکگاَنت.
گڑا یَهودا نزّیکّا آتک و گوَشتی: ”او منی واجه! بِلّ تئیی کَستر گۆن تئوِ واجها هبرے کنت. وتی کَسترئے سرا زَهر مَگِر که تئو پِرئونئے برابر ائے.
تئیی پتئے برکت چه اَبدی کۆهانی برکتان بالاتر اَنت، چه کوَهنێن جُمپانی نْیامَتان گێشتر اَنت. اے سَرجما ایسُّپئے سرا بگواراتنت، ایسُّپئے پێشانیگئے سرا که وتی براتانی شهزادگ اِنت.
گڑا برات ایسُّپئے کرّا آتکنت و پادانی کپتنت و گوَشتِش: ”ما تئیی گُلام اێن.“
آ سِنگ که بانبندێن اُستایان پسند نکرت و نزُرت، هما سِنگ بُنهِشت بوت.
آییا پَسّئو دات: ”کئیا ترا مئے سرا هاکم و دادرَس کرتگ؟ زانا تئو لۆٹئے منا هم بکُشئے اَنچۆ که مِسریاِت کُشت؟“ موسّایا تُرست و دلا گوَشتی: ”پَکّایا هبر پاشْک بوتگ.“
بله هما مُلکئے مردمان چه آییا نپْرتَ کرت. آییئے رئوگا رَند، کاسِد و کُلئوِش راه دات که ’ما نلۆٹێن اے مرد، مئے سرا بادشاهی بکنت.‘
ایسّایا آیانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”گڑا، آ نبشتهئے مانا چے اِنت که گوَشیت: ’هما سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزُرت، هما سِنگ بُنهِشت بوت.‘
اِسراییلیان موسّا نمَنّتگاَت و گوَشتگاَتِش: ’ترا کئیا مئے سرا هاکم و کازی کرتگ؟‘ نون هُدایا هما موسّا بُن گپتگێن ڈۆلُکئے بُنا پرێشتگے پێش داشت. اے ڈئولا، آیانی هاکم و رَکّێنۆک کرت و مِسرا راهی دات.