6 ایسّوا وتی جَن و بَچّ و جنکّ و لۆگئے سجّهێن مردم، وتی مال و دَلوَت و جانوَر و هرچے که آییا کَنهانا چِتگ و نَزّ آورتگاَت، گۆن وت زُرتنت و چه وتی برات آکوبا دور دگه مُلکێا شت.
اِبراما وتی لۆگی سارایی و برازاتک لوت همراه کرتنت و دێم په کَنهانا راه گپت. هما سجّهێن مال که آیان مُچّ کرتگاَتنت و هما مردم که هارانا آیانی دستا کپتگاَتنت، آییا گۆن وت بُرتنت گۆن. کَنهانئے سرڈگارا آتک و رستنت.
هُدا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچا هما برکتا بدئیات که اِبراهێمارا داتگی، که هما سرڈگارئے واهند ببئے که انّون اۆدا دَرامدێئے پئیما زند گوازێنگا ائے، هما سرڈگار که هُدایا اِبراهێمارا بَکشاتگ.“