نون رِبِکّایا گۆن اِساکا گوَشت: ”من اے هیتّی جنێنانی سئوَبا چه زندگیا بێزار آن. اگن آکوبا چه اے مُلکئے جنکّان، چه اے وڑێن هیتّی جنکّان یکّے سانگ کرت، گڑا من بمراتان.“
آکوب و لیاهئے مردێنچُکّ همِش اَتنت که پَدّاناَرامئے مُلکا پێدا بوتگاَتنت. آکوب و لیاهئے جنکّ دینَه هم همۆدا پێدا بوتگاَت. آکوبئے اے بَچّ و جنکّ سَرجمیا سی و سئے اَتنت.
اِشیا ابێد تَمبَلی و جاندُزّی آدتَ کننت و لۆگ په لۆگَ رئونت. تهنا جاندُزَّ نبنت، هبر هم برنت و کارنت، هرکَسی کارا کارَ دارنت و اَنچێن هبرَ کننت که باید مکننت.