8 ایسّوا جُست کرت: ”اے رمگ و گۆرُم که من ڈیکّ داتنت، اِشانی مکسد چے اِنت؟“ آکوبا گوَشت: ”مکسد اِش اِنت که تئو منی سرا مهربان ببئے، منی واجه!“
منا گۆک و هر و پَس و گُلام و مۆلد هست. نون من اے پئیگام پمێشکا په وتی واجه ایسّوا راه داتگ که تئو منا بےاِزّت مکنئے.“
کاسِدان که وتی سَپر جَت و پدا آکوبئے کرّا سر بوتنت، گوَشتِش: ”ما تئیی برات ایسّوئے کِرّا شتێن و نون آ وت گۆن چار سَد مَردا تئیی گِندُکا پێداک اِنت.“
لیاه و چُکّ هم نزّیکّا آتکنت و سرِش جَهل کرت. گُڈسرا ایسُّپ و راهیل نزّیکّا آتکنت و سرِش جَهل کرت.
چه هما وهدا که آییا ایسُّپ وتی لۆگ و سجّهێن هستیئے مستر کرت، هُداوندا په ایسُّپئیگی مِسری پوتیپارئے لۆگ برکت دات. هُداوندا پوتیپارئے سجّهێن مال و هستی برکت دات، لۆگا هم و ڈگارانی سرا هم.