هُداوندا که گۆن هاجِرا هبر کرت، هاجِرا هُداوندارا اے نام بست: ”تئو هما هُدا ائے که منا گندئے.“ چێا که هاجِرا گوَشت: ”نون من هما دیست که منا مُدامَ گندیت.“
بامگواه که بوت، پرێشتگان لوت هُجّ کرت و گوَشت: ”زوتّ کن وتی جَن و دوێن جنکّان چه اِدا بزور و برئو، اگن نه اے شهر که سِزا دئیگَ بیت، شما هم رۆپگ و برگَ بێت.“