25 وهدے بند مِڑَگا اَتنت، مردا دیست که آکوبا زێردست کرتَ نکنان، گڑا مَگونا مُشتے جتی و آکوبئے مَگون چه بُنا در شت.
بله زوتّ بتَچ و برئو. تانکه تئو اۆدا سرَ نبئے، من هچّ کرتَ نکنان.“ پمێشکا اے شهرئے نامِش سۆهَر کرت.
آکوب اێوَک بوت. یکّ مردے آتک و تان بامگواها گۆن آییا بَند مِڑِت.
گڑا مَردا گۆن آکوبا گوَشت: ”بِلّ نون منَ رئوان که بامگواه اِنت.“ بله آکوبا گوَشت: ”تانکه منا برکَتَ ندئیئے، ترا رئوگا نئیلان.“
پادئے بُنئے اے زَردیلِّک که دَلوَتئے مَگونا پِر اِنت، پمێشکا اِسراییلی تان رۆچِ مرۆچیگا اِشیا نئورنت که آ مَردا آکوبئے مَگونئے همے جاگها مُشتے جت که اے زَردیلِّک اِنت.
هُژّار بێت و دْوا کنێت تانکه آزمائِش و چَکّاسا مکپێت. روه، تئیار و مُرادیگ اِنت، بله جسم نِزۆر و ناتوان.“
یلهای داتنت و سئیمی رندا پدا په دْوا کنگا شت و هما دْوایی کرت.