20 اَلّما بگوَشێت: ’تئیی کَستر آکوب مئے پُشتا پێداک اِنت.‘“ دلا گوَشتی: ”من اے ٹێکیان چه وت و پێسر راهَ دئیان و آییئے دلا نرمَ کنان. رندا که آییا گِندان، بلکێن منی اِزّتا بکنت.“
آییا دومی و سئیمی و آ دگه سجّهێن هِزمتکار که گۆن گَلَگان رئوگا اَتنت، هم اَنچُش هُکم داتنت: ”وهدے شما ایسّو دیست، همے هبران گۆن آییا بکنێت.
گڑا آکوبئے سئوگات چه آییئے جندا پێسر شتنت و جندی شپا اُردگاها جَلِّت.
گڑا آیانی پت اِسراییلا گوَشت: ”اگن اَلّمی اِنت، گڑا چُش کنێت که چه مُلکئے شَرتِرێن چیزّان لهتێن وتی پێلِکان کنێت و په آ مردا ٹێکی برێت گۆن. کمّے بام، کَمّے بێنگ، سُسُرّ و پِسته و بادام و وَشبۆ برێت گۆن.
وتی هلاپێن مردمان په نرمی راستێن راها سۆج بدنت، بلکێن هدا آیان مۆه بدنت که تئوبه بکننت و راستیئے زانتا سر ببنت،