تێرایا وتی چُکّ اِبرام و نُماسگ لوت، که هارانئے چُکّ اَت و وتی نِشار، بزان اِبرامئے جَن سارایی زُرتنت و چه کَلدانیانی شهر اورا در آتک. اے سجّهێن دێم په کَنهانئے سرڈگارا راه گپتنت، بله وهدے هارانئے شهرا رستنت، همۆدا نِشتنت.
من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے جۆڑَ کنان، گۆن تئو و گۆن تئیی آیۆکێن نَسل و پَدرێچا. من تئیی هُدا آن و چه تئو رند تئیی پُشپَدئے هُدا بان.
هُداوند چه پَدانکا بُرزتر اۆشتاتگاَت. گوَشتی: ”من هُداوند آن، تئیی پت اِبراهێمئے هُدا و اِساکئے هُدا. اے زمینئے سرا که تئو انّون وپتگئے، من اِشیا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان.
اے سِنگکۆت شاهِدے و اے چێدَگ هم شاهِدے که من په تئیی آزار دئیگا چه اے سِنگکۆتا نگوَزان و دێم په تئو نئیایان و تئو هم په منی آزار دئیگا چه اے سِنگکۆت و چێدَگا نگوَزئے و دێم په منَ نئیائے.