16 لابانا دو جنێنچُکّ هستاَت. مسترێنئے نام لیاه اَت و کَسترێنئے نام راهیل.
گڑا لابانا گۆن آکوبا گوَشت: ”بِلّی تئو منی سیاد ائے، بله په من مُپتا کار مکن. منا وتی مُزّا بگوَش.“
لیاهئے چمّ بێجَلوَه اَتنت بله راهیل شَررنگے اَت و ڈیلّ و بالادا جلوَهناک اَت.
لیاه پدا لاپپُرّ بوت و شَشُمی رندا په آکوبا مردێنچُکّے آورتی.
آکوبا په راهیل و لیاها کلئوے دێم دات که گیابانا، منی رمگئے کَهچرا بیاێت.
مۆلد و مۆلِدانی چُکّی دێما کرتنت، چه آیان و رند لیاه و لیاهئے چُکّ و چه لیاه و چُکّان و رند، راهیل و ایسُّپ پُشت پُشتا.
چه لیاها روبِن، که آکوبئے ائولی چُکّ اَت و شَمون و لاوی و یَهودا و ایسّاکار و زِبولون اَتنت،
آکوب و لیاهئے مردێنچُکّ همِش اَتنت که پَدّاناَرامئے مُلکا پێدا بوتگاَتنت. آکوب و لیاهئے جنکّ دینَه هم همۆدا پێدا بوتگاَت. آکوبئے اے بَچّ و جنکّ سَرجمیا سی و سئے اَتنت.
اۆدا اِبراهێم و آییئے جَن سارَه کبر کنگ بوتگاَنت، اِساک و آییئے جَن رِبِکّا کبر کنگ بوتگاَنت و من لیاه هم همۆدا کبر کرتگ.