2 زوتّ پَدّاناَراما برئو، وتی ماتئے پت بِتوێلئے لۆگا. همۆدا، گۆن وتی ماتئے برات لابانئے جنکّێا سور کن.
هِزمتکارا چه وتی واجهئے اُشتران ده اُشتر زُرت و رهادگ بوت. چه واجهئے نێمگا تَهر تَهرێن گچێنی ٹێکی آییا گۆن اَت. پاد آتک و دێم په اَرامنَهرئیما رئوان بوت. ناهۆرئے شهر همۆدا اَت.
رِبِکّایا براتے هستاَت که نامی لابان اَت. لابان تچان بوت و چَمّگئے کِرّا، هِزمتکارئے نێمگا شت.
منی مُلکا رئوئے و منی چُکّ اِساکا همۆدا چه منی جندئے سیادان جَنے دئیئے.“
لابان و بِتوێلا پَسّئو دات: ”اے کار چه هُداوندئے نێمگا بوتگ. مارا اِشیئے بارئوا نه ’هئو‘ کنگئے اهتیارے هست و نه ’اِنّه‘ کنگئے.
اِساکئے اُمر چِلّ سال اَت وهدے گۆن رِبِکّایا سوری کرت. رِبِکّا، بِتوێل اَرَماییئے جنکّ و لابان اَرَماییئے گهار اَت. بِتوێل پَدّاناَرامئے مردمے اَت.
گڑا اِساکا آکوب راه دات و آکوب پَدّاناَراما بِتوێل اَرَماییئے چُکّ لابانئے کِرّا شت. لابان، ایسّو و آکوبئے مات رِبِکّائے برات اَت.
آکوب راه گِپت، شت و شت تانکه رۆدراتکی مردمانی مُلکا سر بوت.
پَدّاناَراما وتی کَٹّتگێن سجّهێن مال و هستیای زُرت و وتی سجّهێن رمگی سَر دئیان کرت و دێم په کَنهانئے مُلکا وتی پت اِساکئے نێمگا راه گِپت.
منِ آکوب اینچُک مِهر و وپا نکَرزان که تئو گۆن وتی هِزمتکارا کرتگ. وهدے من چه اُردُنئے کئورا گوَزگا اَتان، منا بَسّ وتی اَسا گۆن اَت، بله نون دو اُردگاهئے واهُند آن.
آکوب که چه پَدّاناَراما پِر ترّگا اَت، شِکێمئے شهرا کَنهانئے سرڈگارا په سلامتی سر بوت و شهرئے نزّیکّا اُردی کرت.
آکوب که چه پَدّاناَراما آتک، هُدا پدا آییئے دێما زاهر بوت و آکوبی برکت دات.
آکوب و لیاهئے مردێنچُکّ همِش اَتنت که پَدّاناَرامئے مُلکا پێدا بوتگاَتنت. آکوب و لیاهئے جنکّ دینَه هم همۆدا پێدا بوتگاَت. آکوبئے اے بَچّ و جنکّ سَرجمیا سی و سئے اَتنت.