31 آییا هم وشتامێن ورگے اَڈّ کرت و په وتی پتا آورت. گوَشتی: ”منی پت! پاد آ، بنند و چه منی شکارا چیزّے بوَر که منا برکت دات بکنئے.“
گڑا آکوب شت، شِنکّی گپت و وتی ماتئے کِرّا آورتنت و ماتا وشتامێن ورگے هما پئیما اَڈّ کرت که آکوبئے پتا وشَّ بوت.
آکوبا گوَشت: ”من ایسّو آن، تئیی ائولی چُکّ. من هما پئیما کرت که تئو گوَشتگاَت. پاد آ، بِنند و چه منی شکارا چیزّے بوَر که منا برکت دات بکنئے.“
اِساکا آکوبئے برکت دئیگ هلاس کرتگاَت و آکوب نۆکی چه وتی پت اِساکئے کِرّا شتگاَت که آییئے برات ایسّو چه شکارا آتک.
وشتامێن ورگے په من تئیار کن و بیار که بوَران و چه مرکا پێسر ترا برکت بدئیان، اَنچێن ورگے که منا دۆستَ بیت.“