31 آکوبا پَسّئو دات: ”ائولا وتی پێدائِشی هَکّا منی کِرّا بها کن.“
گۆن آکوبا گوَشتی: ”چه اے سُهرێن نارُشتان تُشے دئے گُلُمبان، چه اے سُهرێنان، که منا شُدا کُشت.“ پمێشکا ایسّواِش اِدوم هم گوَشت.
ایسّوا گوَشت: ”منا شُدا کُشت، پێدائِشی هَکّ منی چِه کارا کئیت؟“
ایسّوا گوَشت: ”پمێشکا نامی آکوب اِنت. اے دومی رند اِنت که منا رێپێنیت. پێسرا منی پێدائِشی هَکّی وارت و نون منی برکتی بُرت.“ پدا جُستی کرت: ”تئو په من هچّ برکت پَشت نگێتکگ؟“
مَردا گوَشت: ”چه اِد و رند تئو آکوب گوَشگَ نبئے، تئیی نام اِسراییلَ بیت، چێا که تئو گۆن هُدایا و گۆن مردمان مِڑِتگئے و سردَست بوتگئے.“