66 نون هِزمتکارا، هرچے که بوتگاَت، اِساک هال دات.
گۆن هِزمتکارا گوَشتی: ”اے مرد کئے اِنت که ڈگارئے سرا تَرّانا دێم په ما پێداک اِنت؟“ هِزمتکارا گوشت: ”اے منی واجه اِنت.“ گڑا رِبِکّایا چادِر زُرت و وتارا مان پۆشِت.
اِساکا رِبِکّا زرت و وتی ماتئے، بزان سارَهئے گِدانا آورت و گۆن رِبِکّایا سوری کرت. آ، اِساکئے لۆگی بوت و اِساکا سکّ دۆست اَت. اِساک که وتی ماتئے مرکا گَمیگ اَت، نون آرام گِپت.
ایسّائے کاسِد، آییئے گوَرا پِر ترّتنت و وتی سجّهێن کرتگێن کار و داتگێن تالیمئے بارئوا ایسّااِش هال دات.