52 اِبراهێمئے هِزمتکارا که آیانی اے هبر اِشکت، هُداوندئے بارگاها په اَدب سَری جَهل کرت.
مردا وتی سر جَهل کرت، هُداوندئے شُگری گِپت و
وتی سرُن جَهل کرت و هُداوندئے شُگر گپت. من، هُداوند وتی واجه اِبراهێمئے هُدا ستا کرت که منا راستێن راهی پێش داشت که وتی واجهئے بَچّئے سانگا گۆن واجهئے براتئے جنکّا بکناێنان.
اِش اِنت رِبِکّا، زوری و برئو که تئیی واجهئے چُکّئے لۆگی ببیت، هما پئیما که هُداوندا گوَشتگ.“
بیاێت، سرا جَهلَ کنێن و سُجدهَ کنێن، وتی اَڈّ کنۆکێن هُداوندئے بارگاها کۆنڈانَ کپێن،
لۆگا شتنت و نُنُّکِش آییئے مات مَریمئے گوَران دیست. گڑا کۆنڈان کپتنت و چُکِّش پرستش کرت، وتی تُهپه و ٹێکیانی هُکّه و زباددانِش پَچ کرتنت و سُهر و سۆچَگی و مُرِّش په نُنُّکا سئوگات کرتنت.