11 چه شهرا ڈَنّ، چاتێئے کِرّا اُشتری جۆکێنتنت. بێگاهئے وهد اَت و اے وهدا جنێن په آپئے کَشّگا آتکنت.
مرۆچی که من اے چَمّگئے سرا آتکان، گوَشتُن: ’او هُداوند! منی واجه اِبراهێمئے هُدا! اگن تئیی رَزا اِنت، اے سپرا که من آتکگان، اِشیا سۆبێن کن.
اۆدا دیستی تَه دشتا چاتے و سئے رمگ چاتئے نزّیکّا وپتگ، چێا که مردمان اے رمگ چه همے چاتا آپَ داتنت. بلاهێن سِنگے چاتئے دپا اَت.
پِرئون اے هبرا سهیگ بوت و موسّائے کُشگئے اِرادهی کرت. بله موسّا چه پِرئونئے کِرّا تتک و میدیانئے مُلکا شت و چاتێئے کرّا نِشت.
میدیانئے دینی پێشوایا هپت جنێنچُکّ هستاَت. اے جنکّ آتک و آپئے کَشّگ و تَگارئے پُرّ کنگا لگّتنت که پتئے رمگا آپ بدئینت.
سامِری جنێنے آپئے کَشّگا آتک. ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”منا په ورگا کمّے آپ بدئے.“