وهدے اِبراما اِشکت که منی برازاتک گِرگ و بَرگ بوتگ، وتی هما سئے سد و هژدهێن در آورتگێن جَنگۆل، که آییئے لۆگا پێدا بوتگاَتنت، زُرتنتی و تان دانئے شهرا دُژمنانی رندا کپت.
نون اے مردئے جَنا بِدئے. اے مرد نَبیے. په تئو دْوا کنت و تئو زندگَ مانئے. بله اگن اے مردئے جَنا مدئیئے، دلجم بئے که تئیی جند و تئیی سجّهێن مردم اَلّما مرنت.“