آکوبا پسّئو دات: ”منی زندئے مُساپریا سَد و سی سال اِنت. منی اُمر مزن نهاِنت و منی سال په سکّی و سۆری گوَستگاَنت. چه منی پت و پیرُکانی مُساپریئے سالان کمتر اَنت.“
آکوبِش کَنهانئے مُلکا برت و هما گارا کبر کرت که مَکپێلَهئے ڈگارا، مَمرِهئے نزّیکّا اَت. اِبراهێما آ گار گۆن ڈگارا چه اِپرون هیتّیا بها زرتگاَت که کبرستانے بکنتی.
اِدا، هُدایا آییارا هچّ میراس و مِلکت ندات، یکّ بِچیلّے زمینی هم ندات، بله لَبزی کرت که آییئے نَسل و پَدرێچ اے سرڈگارئے هُدابُندَ بیت. هُدایا اے هبر هما وهدا کرت که اِبراهێما اَنگت چُکّ نێستاَت.