14 اِبراهێما آ جاگهئے نام کرت ”هُداوند چار و گُزارَ کنت“ و تان مرۆچیگا گوَشگَ بیت که: ”هُداوندئے کۆهئے سرا، چار و گُزار کنگَ بیت.“
اِبراهێما چمّ چست کرتنت و پُشتا چارِت، دیستی ته گوَرانڈے که کانٹی ڈَنگَران مان گیشّتگاَنت. اِبراهێم شت، گوَرانڈی زُرت و وتی چُکّئے جاگها سۆچَگی کُربانیگ کرت.
هُداوندئے پرێشتگا پدا اِبراهێم چه آسمانا گوانک جت.
اِبراهێما پَسّئو دات: ”منی چُکّ! سۆچَگی کُربانیگئے گوَرانڈئے کارا هُدا وت چار و گُزارَ کنت“ و آ دوێن رئوان بوتنت.
آ جاگهئے نامی بئیتاێل کرت. چۆناها آ شهرئے نام پێسرا لوز اَت.
پمێشکا آکوبا آ جاگهئے نام پَنیاێل کرت. گوَشتی: ”گۆن هُدایا دێم په دێم بوتان، بله اَنگت منی جان رَکّت.“
موسّایا کُربانجاهے اَڈّ کرت و آییئے نامی کرت ”هُداوند منی بئیرَک اِنت“.
گال اِنسان بوت و مئے نیاما جاگهی کرت. ما آییئے شان و شئوکت دیست، هما شان و شئوکت که پتئے یکّێن چُکّئیگ اِنت، هما چُکّ که چه رهمت و راستیا سَررێچ اِنت.
بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.