24 اِبراهێما گوَشت: ”منا سئوگند اِنت.“
یکّ مردمے تتک و اِبرانیێن اِبرامئے کِرّا آتک و اے هالی دات. اے وهدا اِبرام، اَموریێن مَمرِهئے مزنێن درچکانی نزّیکّا نِشتگاَت. اَموریێن مَمرِه، اِشکول و آنِرئے برات اَت. اِشانی و اِبرامئے نیاما اَهد و پئیمانے هستاَت.
نون اِدا گۆن من هُدائے سئوگندا بوَر که منا یا منی چُکّان یا منی اۆبادگان ردَ ندئیئے. هما پئیما که من گۆن تئو مهربان بوتگان، تئو گۆن من و گۆن منی مُلکا همے پئیما مهربان بئے، گۆن همے مُلکا که تئو دَرامدێئے هسابا نِشتگئے.“
اِبراهێما اَبیمَلِکئے کِرّا آییئے هِزمتکارانی شکایت کرت که منی چاتے پُشتا کَشِّتگِش.
آکوبا گوَشت: ”سئوگند بوَر.“ ایسُّپا گۆن آییا سئوگند وارت. اِسراییلا نپادئے سرونا په اَدب سر جَهل کرت.
تان هما هَدّا که شمئے دستا بیت، گۆن هرکَسا په سُهل و آرامی زِند بگوازێنێت.