پێدایش 21:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ هُدایا چُکّئے تئوار اِشکت و هُدائے پرێشتگا چه آسمانا هاجِر گوانک جت و گوَشت: ”هاجِر! ترا چے بوتگ؟ متُرس. چُکّ هما جاگها که اێر اِنت، هُدایا آییئے تئوار چه همۆدا اِشکتگ.

پێدایش 21:17 Кръстосани препратки

پێدایش 15:1

چه اے چیزّان و رند، هُداوندئے هبر الهام و شُبێنێئے تها په اِبراما آتک: ”او اِبرام! متُرس، من تئیی اِسپر آن. تئیی اِنام سکّ مزن اِنت.“

پێدایش 16:11

هُداوندئے پرێشتگا پدا گوَشت: ”نون تئو لاپ‌پُرّ ائے و مردێن‌چُکّے کارئے. چُکّئے ناما اِسماێل بکن چێا که هُداوندا تئیی پِریات اِشکتگ.

پێدایش 16:7

هُداوندئے پرێشتگا هاجِر گیابانا، چَمّگێئے کِرّا دیست. اے هما چَمّگ اِنت که شورئے راهئے سرا اِنت.

پێدایش 16:8

پرێشتگا گوَشت: ”او هاجِر، ساراییئے مۆلد! تئو چه کجا آتکگئے و کجا رئوگا ائے؟“ هاجِرا گوَشت: ”من چه وتی بانُک ساراییا تچگا آن.“

پێدایش 16:9

گڑا هُداوندئے پرێشتگا گوَشت: ”وتی بانُکئے کِرّا واترّ کن و وتا هماییئے دستا دئے.“

پێدایش 22:11

بله هُداوندئے پرێشتگا چه آسمانا اِبراهێم تئوار کرت: ”اِبراهێم! او اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“

پێدایش 24:7

هُداوند، آسمانئے هُدا، هما که منا چه منی پتئے لۆگ و منی پێدائِشئے مُلکا اِدا آورتی، هما هُدا که گۆن من هبری کرت، کَسم و سئوگِندی وارت و کئولی کرت که ’چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت‘، هما هُدا وتی پرێشتگا چه تئو پێسر راهَ دنت که تئو چه اۆدا په منی چُکّا جَنے در گێتک بکنئے.

پێدایش 26:24

هما شپا هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من تئیی پت اِبراهێمئے هُدا آن. متُرس، چێا که من گۆن تئو گۆن آن. من وتی هِزمتکار اِبراهێمئے سئوَبا ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا گێشا گێشَ کنان.“

پێدایش 46:3

هُدایا گوَشت: ”من هُدا آن، تئیی پتئے هُدا. مِسرئے رئوگا متُرس که من اۆدا چه تئو مزنێن کئومے اڈَّ کنان.

زَبور 10:14

بله اَلبت تئو گندئے. سَکّی و سۆریانَ گندئے، تان کار و اِهتیارا وتی دستا بدارئے. بزّگ و بێچارگ وتا تئیی سپردگَ کننت، چۆرئوانی مَدَت کنۆک تئو ائے.

زَبور 50:15

سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“

زَبور 6:8

او سجّهێن بدکاران! چه من دور بێت، چیا که هُداوندا منی گرێوَگانی تئوار اِشکتگ‌اَنت.

زَبور 65:2

او تئو که دْوایانَ اشکنئے! سجّهێن مردم دێم په تئو کاینت.

زَبور 91:15

آ منا تئوارَ کنت و من پسّئویَ دئیان، سکّیان آییئے همراهَ بان، آییا نجاتَ دئیان و اِزّتَ بَکشان.

دَرگوَز 14:13

موسّایا گۆن مردمان گوَشت: ”متُرسێت. دلا ڈَڈّ کنێت و بچارێت که مرۆچی هُداوند شمارا چۆن نجاتَ دنت، چێا که اے مِسریان که شما مرۆچی گِندگا اێت، پدا اِشان هچبرَ نگِندێت.

دَرگوَز 22:23

اگن اے کارا بکنئے و آ منی کرّا پریات بکننت، من اَلّم آیانی پریاتان گۆشَ داران.

دَرگوَز 22:27

چێا که بلکێن آییئے پۆشاک اێوکا همِش اِنت، گڑا چے پِر بدنت و بوَپسیت؟ اگن منی کرّا پریات بکنت، من گۆشَ داران، چێا که من مهربان آن.

دَرگوَز 3:2

هُداوندئے پرێشتگ چه ڈۆلُکێئے نیاما، آسئے شَمالَهێئے تها آییئے دێما زاهر بوت. موسّایا دیست که ڈۆلُک بُن اِنت، بله سُچَگ و پُر بئیگا نه‌اِنت.

دَرگوَز 3:7

هُداوندا گوَشت: ”منی مهلوک که مِسرا اِنت، من آیانی بزّگی شَرّیا دیستگ. من دیستگ که وتی بیگارگیرانی سئوَبا چۆن پِریاتَ کننت. آیانی دردان شَرّیا زانان.

مَتّا 15:32

ایسّایا وتی مرید لۆٹت و گوَشتنت: ”منا اے مردمانی سرا بَزّگَ بیت، سئے رۆچ اِنت منی کِرّا اَنت و نون په ورگا هچِّش نێست. گۆن شدیگێن لاپا اِشان رُکست کنگَ نلۆٹان، چۆ مبیت که راها بتُسنت و بکپنت.“

مَرکاس 5:36

ایسّایا آیانی هبرانی نێمگا دلگۆش نکرت و گۆن کَنیسَهئے مسترا گوَشتی: ”متُرس، باور کن.“