14 دومی سُهبا ماهلّه اِبراهێما تۆشگ و مَشکے آپ زُرت و هاجِرارا دات. مَشک و تۆشگی هاجِرئے کۆپگا داتنت و گۆن چُکّا دری کرت. هاجِر شت و بێرشێبَهئے گیابانا سَرگَردان بوت.
هُداوندئے پرێشتگا هاجِر گیابانا، چَمّگێئے کِرّا دیست. اے هما چَمّگ اِنت که شورئے راهئے سرا اِنت.
اِبراهێم سُهبا ماهلّه پاد آتک و هما جاگها شت که پێسریگێن رَندا هُداوندئے بارگاها اۆشتاتگاَت.
من مۆلدێن زالئے چُکّا هم کئومے کنان چێا که آ هم تئیی نَسل و پَدرێچ اِنت.“
مَشکئے آپ که هلاس بوتنت، چُکّی ڈۆلُکێئے بُنا اێر کرت،
گڑا آ جاگهئے نام بێرشێبَه کنگ بوت، چێا که دوێن مردان اۆدا سئوگندے وارت.
اِبراهێما بێرشێبَها گزّئے درچکے کِشت و اۆدا هُداوند، اَبدمانێن هُدائے نامی تئوار کرت.
گڑا اِبراهێم وتی هِزمتکارانی کِرّا پِر ترّت و آ، هۆریگا دێم په بێرشێبَها راه گپتنت. اِبراهێم بێرشێبَها جَهمنند بوت.
دومی سُهبا ماهلّه، اِبراهێم پاد آتک و وتی هَری پالام کرت. وتی دو هِزمتکار و اِساکی زرتنت، په سۆچَگی کُربانیگا داری پرۆشت و دێم په هما جاگها راه گپت که هُدایا گوَشتگاَت.
نون هِزمتکار و همراهان ورگ و چرگ وارت و شپا همۆدا جَلّتنت. سُهبا که پاد آتکنت، مَردا گوَشت: ”منا دێم په منی واجها رهادگ کنێت.“
هما مَردێنچُکّ که اِبراهێما چه سُریَتان بوتگاَتنت، وتی زندا آیانا ٹێکیای دات و چه وتی چُکّ اِساکا دور، رۆدراتکی مُلکا راه داتنت.
دومی سُهبا ماهلّه پاد آتکنت و اِساک و اَبیمَلِکا گۆن یکدگرا سئوگند وارت. اِساکا مردم رهادگ کرتنت و آ، چه اِساکئے کِرّا په سلامتی و اێمنی شتنت.
اِساکا اے چاتئے نام شێبَه کرت و تان رۆچِ مرۆچیگا آ شهرا بێرشێبَهَ گوَشنت.
دومی سُهبا ماهلّه آکوب پاد آتک، وتی سرئے چێرئے سِنگی زُرت و چێدَگے اَڈّی کرت و رۆگنی پِر رێتک.
گۆن یکّ مردێا دُچار کپت. مَردا دیست که ایسُّپ گیابانا سرگردان اِنت، جُستی کرت: ”تئو چے شۆهاز کنگا ائے؟“
اِسراییل گۆن وتی سجّهێن مال و هستیا راه گپت. وهدے بێرشێبَها آتک و رست، په وتی پت اِساکئے هُدایا کُربانیگی نَدر کرتنت.
لهتێن، جنگل و گیابانان سرگردان بوت و په چُشێن شهرێا راهے ندیستِش که جَهمنند ببنت.
تئیی هُکمانی منّگا اِشتاپَ کنان، دێرَ نکنان.
گُلام دائِما واجهئے لۆگا نمانیت، بله چُکّ دائِما مانیت.