15 اَبیمَلِکا گوَشت: ”منی مُلک تئیی دێما اِنت، هر جاه که ترا دۆستَ بیت همۆدا بِنند.“
سجّهێن مُلک تئیی دێما اِنت. چه من جِتا بئے. اگن تئو چپّێن نێمگا رئوئے، من راستێنا رئوان و اگن تئو راستێن نێمگا رئوئے، من چپّێنا رئوان.“
مئے کِرّا جَهمنند ببێت. اے مُلک شمئے وتیگ اِنت، بنندێت، سئوداگری و باپار بکنێت و مِلکتئے واهند ببێت.“
وتی کَسترێن براتا منی کرّا بیارێت. گڑا منَ زانان که شما چاریگ و جاسوس نهاێت و تچک و راستێن مردم اێت. رندا من شمئے براتا شمارا دئیان و شما اے مُلکا سئوداگری و باپار کرتَ کنێت.‘“
مِسرئے سرڈگار تئیی دێما اِنت. وتی پت و براتان مُلکئے شَرترێن جاگها نادێن. بِلّی گۆشِنئے دَمگا نِندنت. اگن آیانی تها بودی و زرِنگێن مردمَ گِندئے، منی مال و دَلوَتان همایانی دستا بدئے.“