24 پمێشکا مرد وتی پت و ماتا یلهَ کنت و گۆن جَنا هئوارَ بیت، گڑا آ دوێن، یکّ جسم و جانَ بنت.
لَمێکا دو جَن گِپت، ائولیئے نام آدَه اَت و دومیئے زِلَّه.
او جنک! بِشکن و شَرّیا دلگۆش کن، وتی کئوم و پتی لۆگا شمۆش،
وهدے آ اۆدا رَست و هُدائے رهمتی دیست، گَل بوت و مردمی دِلبڈّی داتنت که په دل هُداوندئے وپادار و مَنّۆک ببنت.
په مِسال، شَریَتئے رَهبندا، یکّ جَنے تان هما وهدا وتی مردئے پابند اِنت که مردی زِندگ اِنت. بله اگن مردی مُرت، گڑا آ چه سور و سانگئے رَهبندان آزات اِنت.
گڑا په کَسانێن جنۆزامان منی شئور و سَلاه همِش اِنت که آ سور و آرۆس بکننت، چُکّ بیارنت و وتی لۆگانی هئیالداریا بکننت که دژمن آیان بُهتام جت مکنت.