6 اِبراهێم اِشتاپ اِشتاپا سارَهئے کِرّا گِدانا شت و گوَشتی: ”زوتّ کن، سئے کیاس شَرّێن آرت بزور، تَرِّش کن و نگن بِپَچ.“
شما که وتی هِزمتکارئے کرّا آتکگێت، بِلّ په شما ورگَ کاران، آپ و تامے بکنێت و رندا دێما برئوێت.“ گوَشتِش: ”شَرّ، هرچے که تئو گوَشئے.“
اِبراهێما وت دێم په گۆرُما مئیدان کرت، شَرّێن پَزّۆرێن گوَسکے دَری چِت و هِزمتکارێا داتی. هِزمتکارا زوتّ اَڈّ کرت.
بله لوتا همینچک مِنَّت کرتنت که آیان راه تاب دات و لوتئے لۆگا شتنت گۆن. لوتا په آیان شامے تئیار کرت، بێهُمیرێن نگنی اَڈّ کرت و آیان وارت.
تئیی هُکمانی منّگا اِشتاپَ کنان، دێرَ نکنان.
رَندا دگه مِسالے آورتی: ”آسمانی بادشاهی، هما هُمیرئے پئیما اِنت که جنێنێا زرت و گۆن بازێن آرتێا هئوار کرت و کمّ کمّا سجّهێن آرت گوات گپت و هُمیر بوت.“
لیدیَها گۆن وتی لۆگئے سجّهێن مردمان پاکشۆدی کرت. پاکشۆدیا رَند، آییا دَزبندی کرت و گوَشت: ”اگن شما منا هُداوندێن ایسّائے هَکّێن مَنّۆگرے زانێت، گڑا بیاێت منی لۆگا بدارێت.“ لیدیَها گۆن وتی بازێن گوَشگا مارا مَنّێنت.
هُدائے پَلگارتگێن مردمانی هاجتان پوره کنگا شریکدار ببێت و وتی لۆگئے دروازگا په دَرامدانی مهمانداریا پَچ بکنێت.
او براتان! شما گْوانک جنَگ بوتگێت که آزات ببێت، بله چۆ مبیت که اے آزاتی په شمئے گُنهکارێن تَب و سَرِشتا مۆهے ببیت. اِشیئے بدلا په مِهر یکدومیئے هِزمتا بکنێت.
بے نُرنڈگا وتی لۆگئے دپا په یکدومیا پَچ بکنێت.