3 گڑا اِبرام دێم په چێر کپت و هُدایا گۆن آییا گوَشت:
گڑا اِبراهێم دێم په چێر کپت و کندِتی و وتی دلا گوَشتی: ”چه سَد سالیگێن مردێا چُکّے پێدا بیت؟ سارَه نئوَد سالَگیا چُکّے کاریت؟“
اِبراهێما چمّ چِست کرتنت، دیستی که سئے مرد منی نزّیکّا اۆشتاتگ. آییا که دیستنت، چه گِدانئے دپا په اِشتاپی آیانی وشّاتکا شت، په اَدب سَری جَهل کرت و
هُدایا پدا گوَشت: ”من تئیی پتئے هُدا آن، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدا آن.“ موسّایا هُدائے چارگ تُرست و وتی دێمی گِپت.
نون من آییئے تئوار اِشکت و اَنچۆ که من اے تئوار اِشکت، دێم په چێر وَپت و سکّ واب کَپتان.
وهدے مریدان اے تئوار اِشکت، سکّ تُرستِش و دێم په چێر کپتنت.
من که دیست، پوره مُردگے بوتان و آییئے پادانی دێما کپتان. وتی راستێن دستی منی سرا اێر کرت و گوَشتی: ”متُرس، من ائولی و آهری آن.