2 من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا پَکّا کنان که تئیی چُکّ و نماسگان سکّ بازَ کنان.“
من ترا مزنێن کئومے جۆڑَ کنان، ترا برکتَ دئیان و تئیی ناما بُرزَ کنان و تئو برکتے بئے.
تئیی نَسل و پَدرێچا زمینئے دنزانی پئیما بازَ کنان، اگن کسے دنز و گُباران هساب کرتَ کنت، گڑا تئیی نَسل و پَدرێچا هم هساب کرتَ کنت.
آ رۆچا هُداوندا گۆن اِبراما اَهد و پئیمانے کرت و گوَشتی: ”چه منی نێمگا اے سرڈگار چه مِسرئے شێپا بگر تان پَراتئے مزنێن کئورا تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت،
هُداوندا اِبرام ڈنّا بُرت و گوَشت: ”آسمانا بچار و اِستاران هساب کن، اگن هسابِش کرتَ کنئے. تئیی نَسل و پَدرێچ اِشانی پئیما بازَ بیت.“
من هم په راستی ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا اَنچۆ بازَ کنان که آسمانئے اِستار و تئیابئے رێک اَنت. تئیی پُشپَد وتی دُژمنانی شهرانَ گِرَنت و وتی مِلکتَ کننت و
پُرواکێن هُدا ترا بَرکت بدئیات و پُرسَمَر کنات. ترا گێشا گێش کنات و تئو کئومانی رُمبے باتئے.
”نون من گۆن شما و گۆن شمئے رندی نَسلان اَهد و پئیمانے کنان.
هُداوند وتی دلئے راز و رمزان گۆن هداتُرسان درشانَ کنت، وتی اَهد و پئیمانا په آیان پَجّارێنیت.
آ، اِسراییلی اَنت که په چُکّی زورگ بوتگاَنت. شان و شئوکت، اَهد و پئیمان، شَریَتئے رسگ، پرستشئے راه و رَهبند و هُدائے لبز و کرار همایانیگ اَنت.