Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




پێدایش 17:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

1 اِبراما که نئوَد و نُه سال بوت، هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من پُرواکێن هُدا آن، منی راها برئو و په بێمئیاری زند بگوازێن.

Вижте главата копие




پێدایش 17:1
45 Кръстосани препратки  

هُداوندا گۆن اِبراما گوَشت: ”وتی مُلک، وتی سیاد و وارس و وتی پتئے لۆگا یله دئے و چه اِدا هما مُلکا برئو که من ترا پێشیَ داران.


بله هُداوند، اِبرامئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت.“ گڑا اِبراما اۆدا په هُداوندا، که آییئے دێما زاهر بوتگ‌اَت، کُربانجاهے اَڈّ کرت.


وهدے هاجِر په اِسماێلا چِلّگ بوت، اِبرامئے اُمر هشتاد و شش سال اَت.


هُداوند مَمرِهئے مزنێن درچکانی نزّیکّا اِبراهێمئے دێما زاهر بوت. نێمرۆچئے ٹاک اَت و اِبراهێم وتی گِدانئے دَپا نِشتگ‌اَت.


چُشێن کارے هست که په هُداوندا گران ببیت؟ گیشّتگێن وهدا، دێمی سالا تئیی کِرّا پِرَ ترّان و سارَها مردێن‌چُکّے بیت.“


گوَشتی: ’هُداوند، که من آییئے راه زُرتگ، وتی پرێشتگا گۆن تئو راهَ دنت و ترا تئیی سپرا سۆبێنَ کنت تانکه تئو په منی بچّا چه منی جندئے مردمان و منی پِت‌کئوما جَنے در گێتک بکنئے.


هُداوند، اِساکئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”مِسرا مرئو. هما سرڈگارا بنند که من ترا گوَشان.


پُرواکێن هُدا ترا بَرکت بدئیات و پُرسَمَر کنات. ترا گێشا گێش کنات و تئو کئومانی رُمبے باتئے.


هُدایا گۆن آکوبا گوَشت: ”من پُرواکێن هُدا آن. چُکّ و بَر کن و گێش بئیان بئے. چه تئو کئومے و کئومانی رُمبے پێدا بیت و بادشاه چه تئیی سْرێنا پێدا بنت.


پُرواکێن هُدا آ مردا په شما رهمدل کنات که شمئے آ دگه براتا و بِنیامینا گۆن شما آیگا بِلّیت. بله اگن من چُکّ باهێنتنت وَه منی بَهت و نَسیب.“


هُدایا گوَشت: ”من هُدا آن، تئیی پتئے هُدا. مِسرئے رئوگا متُرس که من اۆدا چه تئو مزنێن کئومے اڈَّ کنان.


آکوبا ایسُّپ برکت دات و گوَشتی: ”هما هُدا که منی پت و پیرُک اِبراهێم و اِساکا آییئے راه زرتگ، هما هُدا که چه منی پێدائشا بگر تان مرۆچی منی نگهپان بوتگ،


گۆن ایسُّپا گوَشتی: ”پُرواکێن هُدا کَنهانئے مُلکا، لوزئے شهرا منی دێما زاهر بوت. منا برکتی دات و


مِتوشالَهئے پێدائِشا رند، هَنوکا 300 سال هُدائے راها گامَ جَت و آییا دگه مردێن‌چُکّ و جنێن‌چُکّ هم بوت.


هَنوکا هُدائے راها گامَ جت و رندا کَسّا ندیست، چێا که هُدایا هَنوک زندگا زُرت و بُرت.


نوهئے کِسّه چُش اِنت: نوه، وتی دئور و باریگئے مردمانی نیاما پهرێزکار و بےائیبێن مردے اَت. آ هُدائے راها اَت.


مئے هُدا اَرشا اِنت، هرچے که آییا وشَّ بیت، هما کارا کنت.


که هُداوندئے بارگاها گام بجنان زندگێنانی زمینا.


هُداوند وتی دلئے راز و رمزان گۆن هداتُرسان درشانَ کنت، وتی اَهد و پئیمانا په آیان پَجّارێنیت.


من که اِبراهێم و اِساک و آکوبئے دێما زاهر بوتان، من وتی نام ’پُرواکێن هُدا‘ کرت. من آ هال نداتنت که منی نام ’یَهوِه‘ اِنت.


جهانئے سجّهێن مهلوک آییئے دێما هچّ نه‌اَنت. آ، گۆن آسمانی لشکرا وتی دلئے تبا کارَ کنت و گۆن زمینئے سرئے نندۆکان هم. چُشێن کَسے نێست که آییئے دستا بداریت و بگوَشیت که ’تئو چے کنگا ائے؟‘


ایسّایا آیانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”په انسانا نبوتنی اِنت، بله هُدائے دستا هر چیزّ بوتَ کنت.“


پمێشکا شما باید تمان و بےائیب ببێت، اَنچُش که شمئے آسمانی پت وتی جاها تمان و بےائیب اِنت.


آ، هر دوێن، هُدائے چمّ و نِزرا نێک و پهرێزکار اَتنت و هُداوندئے سجّهێن هُکم و رهبندانی سرا په بێمئیاری زِندِشَ گوازێنت.


پولُسا سرۆکانی دیوانا نندۆکێن باسکانی نێمگا تچکاتچک چارِت و گوَشت: ”او براتان! من تان مرۆچیگێن رۆچا وتی زِند گۆن پاک و پَلگارێن جَبین و وجدانے په هُدائے رَزایا گوازێنتگ.“


پمێشکا، مُدام جُهدَ کنان که گۆن هُدا و سجّهێن مردمان منی جَبین و وجدان پاک و پَلگار ببیت.


من مَسیهئے برکَتا هرچے کرتَ کنان، چێا که هما منا زۆر و توانَ دنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами