من هم په راستی ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا اَنچۆ بازَ کنان که آسمانئے اِستار و تئیابئے رێک اَنت. تئیی پُشپَد وتی دُژمنانی شهرانَ گِرَنت و وتی مِلکتَ کننت و
تئیی چُکّ و نُماسگ زمینئے هاکانی کِساسا بازَ بنت و شما رۆدراتک و رۆنند و شمال و جنوب، چارێن نێمگان تالانَ بێت. زمینئے سجّهێن کئوم تئیی و تئیی نَسل و پَدرێچئے سئوَبا بَرکتَ گرنت.
وتی هِزمتکار اِبراهێم و اِساک و اِسراییلا یات کن که تئو گۆن آیان وتی جندئے سئوگند وارت و گوَشت که من شمئے نَسل و پَدرێچا آسمانئے اِستارانی پئیما بازَ کنان و اَنچۆ که من گۆن شما وادَه کرتگ، اے سجّهێن سرڈگارا شمئے نَسل و پَدرێچارا دئیان و تان اَبد همایانی میراسَ بیت.“